สงขลาบ้านเรา
สายลมเอื่อยเอื่อยยามสัมผัส
ปล่อยตัวปล่อยใจไปกับกลิ่นทะเล
คิดถึงภาพยกยอของโปย่าในวัยเด็ก
คิดถึงวันที่พ่อเฒ่าเฉียงลูกโหนดให้กินในนา
เสียงลูกยางที่ย่าชวนชี้ให้แลแล้วแลอีก
หอมกลิ่นหนมดูที่ปลายหมูก
คิดถึงกลิ่นแกงส้มปลาช่อนลูกเขาคันหม้อนั้น
คิดถึงบ้าน...
คิดถึงสงขลาบ้านเรา...