1.ประวัติ

        นายยก ชูบัว¹ หรือโนรายก เกิดเมื่อวันที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2465 ที่อำเภอควนขนุน จังหวัดพัทลุง  บิดาชื่อนายเลิศ มารดาชื่อเอี่ยม และได้สมรสกับนางสาวกล่ำ พงศ์ชนะ มีบุตรบุญธรรมร่วมกัน 1 คน โดยโนรายกได้ถึงแก่กรรมด้วยโรคชรา เมื่อปี พ.ศ. 2548

      โนรายกเป็นผู้ที่ได้รับการยอมรับจากคนทั่วไปว่าเป็นคนใจเย็น จิตใจหนักแน่น พูดจาเรียบ-    ร้อย และมักจะสอดแทรกคติธรรมให้แก่ผู้ร่วมสนทนาอยู่เสมอ โดยสาหตุที่ชื่อ “ยก” นั้น มาจากเมื่อตอนที่โนรายกเกิด เป็นเด็กที่มีสุขภาพร่างกายไม่แข็งแรง และครอบครัวต่างก็คิดว่าจะต้องเสียชีวิตอย่างแน่นอน ดังนั้นจึงได้นำร่างไปห่อผ้าขาวเพื่อจัดเตรียมไปฝัง แต่เมื่อข่าวได้ล่วงรู้ไปถึงตาอ้น หรือที่ชาวบ้านรู้จักกันทั่วไปในนามของ “โนราถั่วเขียว” ซึ่งเป็นโนราที่มีชื่อเสียงมากในจังหวัดพัทลุงสมัยนั้น โนราเขียวจึงได้บนบานกับครูหมอตายายโนราเพื่อขอให้หลานรอดชีวิต โดยได้บนบานว่า “ถ้ารอดชีวิตแล้วจะให้พรานสักคน” ซึ่งหมายถึงจะให้แสดงโนราสืบทอดต่อไป ดังนั้นเมื่อโนรายกสุขภาพดีขึ้น ทำให้โนราถั่วเขียวเชื่อว่าเป็นเพราะอำนาจของครูหมอตายายโนราที่ช่วยหลานไว้ ด้วยเหตุนี้จึงให้หลานชื่อว่า “ยก” ซึ่งหมายถึงการยกให้เป็นลูกของหมอตายายโนรานั่นเอง

2.การศึกษา

พ.ศ. 2478 :  สำเร็จการศึกษาระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 จากโรงเรียนวัดควนพนางตุง ตำบลพนางตุง อำเภอควนขนุน จังหวัดพัทลุง

3.การทำงาน  

พ.ศ. 2478 :  รำโนรากับคณะโนราเลื่อน พงศ์ชนะ

พ.ศ. 2481 :  ตั้งคณะโนรา ชื่อว่า “โนรายก ทะเลน้อย”

พ.ศ. 2486 :   รับราชการเป็นพลตำรวจ ณ สถานีตำรวจภูธรอำเภอเมืองพัทลุง จังหวัดพัทลุง และลาออกเมื่อปี พ.ศ.2489

4.รางวัล  

ตัวอย่างรางวัลที่โนรายกได้รับ เช่น

พ.ศ. 2490 :  ชนะเลิศการประชันโนรา ซึ่งจัดโดย วัดจะทิ้งพระ ตำบลจะทิ้งพระ อำเภอสทิงพระ                            จังหวัดสงขลา ติดต่อกัน 13 ปี  

พ.ศ. 2518 :   รำถวายสมเด็จสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี ณ เกาะอาดัง ตำบลเกาะ                                  สาหร่าย อำเภอเมืองสตูลจังหวัดสตูล ซึ่งการรำถวายในครั้งนี้โนรายกได้                                              รับพระราชทานเข็มที่ระลึกจากถวายสมเด็จสมเด็จพระศรีนคริน-                                                         ทราบรมราชชนนี

                      ได้รับเกียรติบัตรจากกรมศิลปากร ในฐานะที่เป็นผู้ให้ความร่วมมือสนับสนุน                                        ให้การปฏิบัติหน้าที่ราชการในด้านศิลปวัฒนธรรมเป็นอย่างดียิ่ง  

พ.ศ. 2519 :   ได้รับโล่เกียรติยศจากมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ ในฐานะที่เป็นผู้อุทิศตน                                       บําเพ็ญประโยชน์อย่างยิ่งต่อมหาวิทยาลัย

พ.ศ. 2528 :   ได้รับการยกย่องจากสำนักงานวัฒนธรรมแห่งชาติให้เป็น                                                                    “ศิลปินพื้นบ้านดีเด่น  สาขามโนราห์”

พ.ศ. 2529 :   ได้รับโล่ศิลปินพื้นบ้านดีเด่น สาขามโนราห์ ที่คณะกรรมการวัฒนธรรม                                               แห่งชาติ (สวช.) เป็นผู้ประกาศ โดยได้รับพระราชทานจาก                                                                   สมเด็จพระกนิษฐาธิราชเจ้า กรมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ                                                           สยามบรมราชกุมารี

พ.ศ. 2530 :   ได้รับการยกย่องจากสำนักงานวัฒนธรรมแห่งชาติให้เป็น ศิลปินแห่งชาติ                                           สาขาศิลปะการแสดง (โนรา)